عزت نفس در کودکان

•  عزت‌ نفس چیست؟
• چگونه در کودکان ایجاد می‌ شود؟
• چطور عزت‌ نفس کودکان را پرورش دهیم که در بزرگسالی دچار کمبود عزت‌ نفس یا بالا بودن آن نباشند؟

عزت‌ نفس از دو زمینه و مفهوم خودکار آمدی و احساس ارزشمندی ایجاد می‌ شود

خودکار آمدی یعنی اینکه فرد بداند برای رسیدن به اهداف خود از چه توانمندی برخوردار است.

احساس ارزشمندی یعنی فرد صرف‌ نظر از همه شرایط و مقایسه با دیگران، خود را به صرف انسان بودن با هرگونه شرایطی، دارای شایستگی و ارزشمندی بداند.

از سوی دیگر صرف‌ نظر از اینکه دیگران دارای چه شکل و چه وزن و چه مقدار پول و … هستند، به حکم انسان بودن آن‌ ها را ارزشمند و قابل احترام بداند.

پس می‌ توان گفت، کسی که عزت‌ نفس بالا دارد در هر چالشی که قرار بگیرد، این را به خود می‌ گوید که یا راهی خواهم یافت یا راهی خواهم ساخت!

پرورش عزت نفس در کودکان

برای پرورش عزت‌ نفس در کودکانمان اول نیازمند این هستیم که به‌ عنوان والدین، کارآمدی لازم را داشته باشیم؛ به طوری‌ که کودکانمان ما را فردی مستقل و کارآمد ببینند، نه اینکه شاهد آن باشند که مادر یا پدرشان برای انجام دادن کارهای خود توانمندی لازم را ندارند و به دیگران وابسته‌ اند.

مثال یک:

• مادر برای انجام دادن کارهای روزمره و اولیه به همسر یا مادرش و یا دوستان خود وابسته باشد.

مثال دو:

• والدین وقتی از مهمانی و دورهمی های فامیلی برمیگردنند، افراد دیگری را که شبیه آن‌ ها لباس نپوشیده و صحبت نکرده‌ اند یا با آن‌ ها مخالفت کرده‌ اند، مورد تمسخر قرار می‌ دهند.

مثال سه:

• وقتی قرار است مهمان بیاید، همه چیز در خانه عالی است و بهترین وسایل خانه مورد استفاده قرار می‌ گیرد ولی وقتی خودمان هستیم، همه چیز در بدترین و بهم‌ ریخته‌ ترین وضعیت است.

مثال چهار:

• برای رفتن به مهمانی بارها و بارها لباس‌ های متفاوت را امتحان می‌ کنیم. کودکانمان شاهد همه این رفتارهای ما هستند؛ این موارد نمونه‌ هایی است تا متوجه شویم که کودکان در چه شرایط و محیط تربیتی پرورش می‌ یابند.

چند راهکار ساده برای ایجاد عزت ‌نفس در کودکان

والدین باید همواره سعی کنند عزت‌ نفس خود را بالا ببرند؛ یعنی خودکار آمدی و احساس ارزشمندی را در خود پرورش دهند.

1. به کودکانمان عشق بورزیم؛ همان گونه که هستند آنها را بپذیریم و دوستدارشان باشیم.
2. قواعد و مقررات منطقی هر مکانی را به کودکمان آموزش دهیم.
3. کودک را به‌ گونه‌ ای تربیت کنیم که توقعات منطقی از زندگیشان داشته باشند.
4. کودک را ابدا تحقیر و مسخره نکنیم.
5. به هیچ عنوان با کودک بد رفتاری کلامی و جسمی نداشته باشیم.